W 1983 roku miał miejsce pewien eksperyment, będący konsekwencją wcześniejszego zakładu. Dwóch przyjaciół, a równocześnie traderów – Richard Dennis i William Echardt spierało się, czy skutecznej spekulacji na rynkach można się nauczyć, czy też jest wynika ona z posiadanych talentów.

Aby swój spór rozstrzygnąć wykupili wielkie ogłoszenia w gazetach finansowych (Barrons, Wall Street Journal, New York Times) informujące o tym, że Richard Dennis poszukuje ludzi, którzy chcieliby zostać traderami. Na ogłoszenie odpowiedziało blisko tysiąc osób, z których ostatecznie wybrano dwadzieścia trzy osoby. Trening trwał dwa tygodnie. Grupa stworzona przez Dennisa do historii przeszła jako „żółwie", zaś technika spekulacji stosowana przez nich na rynku jest od lat przedmiotem wielu analiz i fascynacji.

W tej grupie znalazł się również dziewiętnastoletni Curtis Faith. Pod koniec okresu szkoleniowego Faith otrzymał największą kwotę do zarządzania - 2 miliony dolarów. W ciągu czterech lat zarobił ponad 30 milionów dolarów. Książka „Droga żółwia" jest opowieścią o eksperymencie, zasadach stosowanych przez grupę „Żółwi" i jak zastosować owe zasady we własnym tradingu.

Jeśli chcesz dowiedzieć się w jaki sposób Dennis nauczał podejścia do ryzyka, zarządzania kapitałem, a przede wszystkim skutecznego zarabiania pieniędzy na spekulacji giełdowej koniecznie powinieneś sięgnąć po tę książkę.

Z przedmowy, napisanej przez Van K. Tharp'a:

"Dlaczego uważam, że Droga Żółwia to jedna z pięciu najlepszych książek o spekulacji, jakie kiedykolwiek napisano?

Po pierwsze, przedstawia ona bardzo jasny obraz tego, co jest niezbędne w skutecznej spekulacji. Curtis bardzo zwięźle stwierdza, że chodzi nie tyle o system jako taki, ile o zdolność tradera do konsekwentnego stosowania systemu inwestycyjnego. W czasie próbnego okresu szkoleniowego Curtis zarobił 78 tysięcy dolarów, czyli niemal trzy razy więcej niż inni, mimo że uczono ich wszystkich dokładnie tego samego. Dlaczego każda z dziesięciu osób, poznających pewien zbiór zasad obejmujący sztywne reguły zarządzania wielkością pozycji uzyskała inne wyniki? Według Curtisa niektórzy z Żółwi sądzili, że Richard przekazał mu jakieś dodatkowe informacje, ale zarówno Curtis jak i jak wiemy, że za różne wyniki odpowiada psychologia spekulowania."