Monografia stanowi oryginalną próbę zrozumienia związków piłki nożnej w Hiszpanii z historią tego kraju w kontekście nacjonalizmu i tożsamości. Autor zarysowuje swoistą genealogię hiszpańskiej piłki nożnej, której naczelnym tematem stał się nacjonalizm, a właściwie nacjonalizmy (hiszpański, kataloński, baskijski) oraz skutki, jakie niosą one dla sposobu konstytuowania tożsamości. Najważniejszą cechą piłki nożnej w Hiszpanii jest istnienie silnego antagonizmu odzwierciedlającego historyczne podziały hiszpańskiego społeczeństwa. Charakteryzuje się on dużą dynamiką, co wynika z silnego upolitycznienia czołowych klubów piłkarskich i społeczności kibicowskiej. W Hiszpanii stadiony piłkarskie stanowią przestrzeń do manifestowania tożsamości lokalnych oraz jednoczesnego rewindykowania i kontestowania tożsamości hiszpańskiej, zwłaszcza w Katalonii i Kraju Basków. Książka pokazuje, jak za sprawą nacjonalizmów podczas meczów piłkarskich w ramach La Liga i Copa del Rey, a zwłaszcza mitycznego El Clásico, dochodzi do ożywiania hiszpańskiej historii.