W tomie studiów poruszono szereg zagadnień związanych z rozwojem historiografii wojskowej w okresie PRL. Analizie poddano wybrane struktury organizacyjne i kierunki badań, jak też opisano interesujące studia przypadków. Wskazano na istniejące w okresie PRL ograniczenia i znaczenie propagandy dla prowadzenia badan w tytułowym zakresie, jak również postawy uczonych funkcjonujących w ramach systemu społecznopolitycznego, w którym polsko-sowieckie braterstwo broni i sojusz z Moskwą uważano za najwyższą wartość.