Wilhelm Röpke (1899-1966) to jeden z najbardziej przenikliwych analityków kryzysu cywilizacji zachodniej, wierzący niezachwianie w jej zdolność do odnowy; zagorzały przeciwnik kolektywizmu, także w jego łagodniejszej, socjaldemokratycznej formie, zwracający jednocześnie uwagę na znaczenie wspólnoty w życiu jednostki; ostry krytyk liberalizmu, ale równocześnie gorący zwolennik jego odrodzenia; pragmatyczny ekonomista odwołujący się do filozofii i teologii, protestant wnikliwie analizujący nauczanie Kościoła katolickiego; teoretyk i naukowiec uznawany za współtwórcę jednego z najskuteczniejszych programów politycznych. Myśliciel w Polsce mało znany, od którego wiele moglibyśmy się nauczyć. Według socjalistów przesadnie zwalczał wszelkie przejawy kolektywizmu, dla liberałów był zbyt konserwatywny, a chrześcijanie uważali go za wyznawcę zsekularyzowanego liberalizmu, wszyscy oni słuchali jednak tego, co miał do powiedzenia.