Termin KLEZMER wywodzi się od hebrajskiego KLEI ZEMER, co oznaczało początkowo instrument muzyczny. Z czasem zaczęto używać tego terminu dla określenia instrumentu jak i muzyka, który na nim grał. Tak więc "klezmer" to żydowski muzyk, grajek obdarzony iskrą bożą, często nie znający nut, który od XVI w. gra w Europie Wschodniej muzykę z elementami ukraińskimi, polskimi, rumuńskimi, węgierskimi, bułgarskimi i cygańskimi przepuszczonymi przez żydowską wrażliwość. Ale "klezmer" to także wirtuoz, jak klarnecista Naftuli Bradwein, okrzyknięty w latach trzydziestych XX w. Królem amerykańskich klezmerów, czy jego siostrzeniec Leopold Kozłowski–Kleinman.