Księga Życia Codzienne medytacje z Krishnamurtim

Autor Jiddu Krishnamurti tchnącemu spokojem światowi natury przeciwstawia świat ludzkich emocji, doświadczeń i myśli, chaotyczny, wzburzony, usiłujący zrozumieć i nierozumiejący. Książka ta obejmuje każdy dzień całego roku, zatacza więc pełny cykl, poruszając zarazem możliwie najpełniejszy zakres pytań i kwestii, jakie stawia sobie człowiek. To pytania o miłość, prawdę, rolę pracy w naszym życiu, relacje, śmierć, Boga. Pytania najważniejsze, podane pod rozwagę, chociaż może raczej pod doświadczenie, bo zdaniem autora życia nie można studiować z ksiąg, należy je przeżywać; tylko wtedy coś może się w nas wydarzyć naprawdę.
W chwili, gdy próbujecie coś zatrzymać, mówił, staje to się martwe. Prawdę można odnaleźć tylko w danej chwili, w naszych myślach, słowach, uśmiechu czy łzach. Jeśli ty i ja potrafimy ją odnaleźć i żyć nią – to życie staje się odnajdowaniem prawdy. Co nie znaczy, że nie powinniśmy pytać, zastanawiać się, myśleć. Powinniśmy jak najbardziej, pielęgnować w sobie tę jakże charakterystyczną dla tego hinduskiego myśliciela niemal dziecięcą ciekawość i zachwyt nad światem, połączoną z nieco kpiarskim dystansem do siebie samego, wszelkich autorytetów i gotowych odpowiedzi, którymi nazbyt łatwo zwykliśmy się zadowalać.

Autor stara się rozbudzać w swoich słuchaczach postawę inteligentnego buntu, zachęca do kwestionowania pozornie oczywistych prawd, do rozpoznawania problemów i nie domagania się ich natychmiastowego rozwiązania.

Książka ta zawiera mądrości autora na każdy dzień roku.

Krishnamurti nigdy nie starał się zostać guru, zwykle umniejszał swoją rolę jako przewodnika, czy nauczyciela. Jego wykłady bardziej przypominały rozmowy przyjaciół. Podróżował z nimi po całym świecie, spotykając się z ludźmi żyjącymi w różnych kulturach, wyznającymi różne religie i filozofie. Trafiał do nich ze swoim przekazem, którego największą zaletą była bezpośredniość i autentyczność. Z pewnością trafi również do Ciebie i będzie inspiracją dla pełniejszego doświadczania świata z tolerancją i otwartością wobec jego bogatej różnorodności.

Cytaty z ksiązki:

Czy zdarzyło się wam przysiąść w milczeniu, nie koncentrując się na niczym, nie starając się o nic, z cichym, spokojnym umysłem? W takich razach słyszy się wszystko, prawda? Docierają do nas różne dźwięki z daleka i z bliska, co oznacza, że słuchamy wszystkiego, co nas otacza. Umysł nie podąża wówczas naprzód wąską, ograniczoną ścieżką. Jeśli potraficie tak słuchać, bez wysiłku, bez napinania się, przekonacie się, że zaszła w was wielka zmiana, zmiana niebędąca wynikiem woli, nieproszona; taka zmiana niesie ze sobą wielkie piękno i głębię wglądu.

1 stycznia

(…)

Mądrość każdy zdobywa samodzielnie. Nie wynika ona z posiadanej wiedzy. Wiedza i mądrość nie idą ze sobą w parze. Mądrość przychodzi wraz z dojrzałością, z samopoznaniem. Nie znając siebie, nie stworzymy żadnego porządku, a zatem nie będziemy żyć w cnocie.
Poznawanie siebie a gromadzenie wiedzy o sobie to dwie różne rzeczy… Umysł, który gromadzi wiedzę, nie poznaje. Gromadzi on informacje i doświadczenia jako wiedzę i uczy się z tego, co udało mu się zebrać. Taka nauka nie ma większego sensu, bo zakłada posiadanie wiedzy, zdobywanie.