Łączność i polityka 1939-1945 jest tomem opracowań ukazującym rolę łączności radiowej podczas II wojny światowej. W tamtym okresie polskie działania wojskowe rozprzestrzeniały się od Puszczy Nalibockiej do Londynu i od Jangi-Julu do Rzymu. Główny problem, przed którym wówczas stanął Sztab Naczelnego Wodza, dotyczył utrzymania łączności radiowej pomiędzy jednostkami Wojska Polskiego w Europie, Azji i Afryce, oraz pomiędzy Sztabem Naczelnego Wodza najpierw w Paryżu, a później w Londynie. Przedsięwzięcie to przerastało dotychczasowe doświadczenia wojsk łączności w pracy radiowej na duże odległości. Problemy te zostały jednak rozwiązane, na początku po amatorsku, później w sposób bardziej fachowy. Książka opisuje jedno z największych osiągnięć organizacyjnych i technicznych Wojska Polskiego, jakim była rozbudowana radiowa sieć łączności wojskowej. Obejmowała ona liczne placówki i jednostki Wojska Polskiego, z tym że centrala łączności Sztabu Naczelnego Wodza stanowiła jednocześnie centralę wojskowych radiostacji na terenie Polski. Przekazywała wiadomości wymieniane między Komendą Główną AK i podległymi jej oddziałami. Autor szczegółowo opisuje wiele zagadnień z dziedziny radiotelegrafii wojskowej i telekomunikacji. Wykorzystuje również znajomość organizacji i procedury łączności Sztabu Naczelnego Wodza oraz rozległą wiedzę historyczną, by ukazać czytelnikom, jak poważny wpływ na bieg wypadków dziejowych miały sposób i tempo przekazywania informacji.