Solidna, duża wieś z murowanymi zabudowaniami, krytymi strzechą, których było 175, i zamkiem osadzonym na wschodnim krańcu Ligny, stanowiła silny punkt oparcia. Zamieszkiwały ją wtedy 443 osoby, w większości rolnicy i pracownicy kamieniołomów (gros z nich, z chwilą przybycia Prusaków, zdecydowała się opuścić wieś i tylko nieliczni postanowili przetrwać w piwnicach). Cmentarz był otoczony wysokim, kamiennym murem, natomiast niemal naprzeciw kościoła stała oberża zwana du Cerf. Stary zamek, choć wówczas już w ruinie, mógł stanowić dobry punkt oparcia (zniknął z krajobrazu w latach 80. XIX wieku). Po obu stronach strumienia równolegle biegły dwie ulice: na południu En-Haut, na północy En-Bas. Między nimi leżało kilka luźno rozrzuconych chat, kościół oraz rozległa łąka komunalna opadająca po pochyłości aż do strumienia la Ligne. Liczne opłotki, ogrody i winnice, wraz z zabarykadowanymi ulicami, dawały dodatkowe wzmocnienie. Obronę zasilały ponadto 32 działa wobec na razie 24 wspierających działania Gerarda...