W skład II części Macedonii wchodzą monografie Józefa Obrębskiego Czarownictwo Porecza Macedońskiego oraz Mit i rzeczywistość u Słowian Południowych, zrekonstruowane z materiałów archiwalnych. Znajduje się tu również bogaty korpus źródeł ustnych (w oryginalnej wersji macedońskiej i polskim przekładzie), w tym rzadkie teksty epickie i liryczne, a także studium Struktura społeczna i rytuał we wsi macedońskiej – jedyna praca dotycząca kultury Porecza, jaką Obrębski napisał po drugiej wojnie światowej, adresując ją do amerykańskiej publiczności antropologicznej. Nie jest [...] zadaniem uczonego kolekcjonować dziwolągi. Jego zadaniem jest czynność bardzo nieromantyczna: pokazanie, dlaczego te dziwolągi nimi nie są, jak tłumaczą się w tym kontekście i w tym otoczeniu, którego stanowią tylko [...] element, nieposiadający żadnej treści i żadnego znaczenia poza [...] systemem, do którego należy.
Czarownictwo na Poreczu Maska hipokryzji i obłudy, którą odgradzano się ode mnie, stała się bezużytecznym rekwizytem. Kunsztowna inscenizacja macedońskiego raju i symulacja, że wszystko dzieje się jak najlepiej na tym najlepszym ze światów, stały się śmieszną komedią. Zaczęliśmy patrzeć na siebie innymi oczami i używać innych słów. Po prostu przestałem być cudzoziemcem. Zacząłem być swoim człowiekiem.
„Ucieczka Sławki”