Matematyzacja badań naukowych jest charakterystyczną cechą współczesnej nauki. Obecnie można obserwować przyśpieszony rozwój wiedzy fundamentalnej, metod analityczno-jakościowych i porównawczo-ilościowych, analizy danych empirycznych i systematycznego użycia potencjału komputerowego. W znacznej mierze rozszerza to możliwości poznania naukowego. Całkiem oczywiste jest, że współczesny pedagog musi znać istniejący arsenał nauki.
Celowość użycia metod matematycznych w pedagogice dziś nie ulega wątpliwości. Badania pedagogiczne z dołączeniem matematyki są skierowane na ujawnienie prawidłowości naukowej działalności oświatowej, wyznaczenie środków kształcenia, wychowania i rozwoju osobistego. W ciągu ostatnich lat pedagogika w znacznej mierze przeszła od etapu gromadzenia materiału empirycznego do jego systematyzacji, uogólniania, uświadomienia, interpretacji strukturalnej, konceptualizacji i paradygmatyzacji. Użycie metod matematycznych w pedagogice pomaga opracowywać, analizować i interpretować dane w celu otrzymania odpowiedzi na stawiane pytania, założone przypuszczenia naukowe, sformułowane hipotezy. Matematyka jest więc efektywnym środkiem poprawy rozumienia i projektowania procesów kształcenia i wychowania.
Zastosowanie matematyki w pedagogice proponuje się rozpatrywać systemowo: jako naukowo uzasadnioną ocenę działalności pedagogicznej oraz środek wzmacniania możliwości; jako symboliczną formę budowy modeli realności pedagogicznej dla jej analizy i udoskonalenia; jako perspektywiczne podejście do prognozowania rozwoju systemów oświatowych w celu ich optymalizacji. Dla pedagoga, który planuje użycie matematyki we własnej działalności fachowej, ważne jest nie tylko posiadanie aparatu matematycznego, ale także wiedzy w zakresie technologii, strategii i taktyki zastosowania konkretnych metod statystycznych w celu naukowym lub praktycznym.