Na ogół o śp. księdzu Janie Twardowskim pamiętamy jako o poecie, który był księdzem.
W powszechnej opinii– szczególnym zainteresowaniem cieszy się poezja księdza Twardowskiego. Tych, którzy tak myślą o nim i podziwiają go głównie za jego przepiękną poezję, trzeba uprzedzić: w tej książce spotykamy nie poetę nade wszystko, ale Człowieka: głęboko wierzącego chrześcijanina nieustannie zdumionego, że Bóg obdarzył go niepojętą łaską i tajemnicą kapłaństwa Chrystusowego. Teksty tu umieszczone pokazują, jak niewyczerpanym źródłem radości i siły było dla księdza Twardowskiego kapłaństwo: boskim darem i zobowiązaniem, pobudzającym go stale do pokornego nawrócenia, trwania w modlitewnym zjednoczeniu z Tym, który go na drogę kapłaństwa powołał i stale na niej prowadzi, drogocennym skarbem i cudem, o którym chętnie opowiadał on innym, wykładając, w to przepowiednie całą żarliwość swojej żywej wiary, także całą swą poezję, prostą i głęboką, całego siebie. Zebrany w książce zbiór homilii i innych pism o kapłaństwie ma bardzo osobisty charakter odsłania duszę księdza Twardowskiego i prowokuje do odczytywania zebranych tekstów. Ksiądz Jan – otwiera przed człowiekiem perspektywę pełnego życia: sensownego, intensywnego, obfitującego w niespodzianki, nierzadko dojmujące rozterki i krzyże, które prowadzą jednak do pokoju i radości w Bogu, jakich na innej drodze, przez siebie samego wymyślonej, człowiek osiągnąć nie może.