Analizowane w pracy nierówności społeczne stanowią zarówno przyczynę, jak i skutek polityki niezrównoważonego rozwoju, mamy tu bowiem do czynienia z samonapędzającym się procesem. Monografia zbudowana została na hipotezie, że powstrzymywanie się od działań mających na celu znoszenie nierówności społecznych sprawia, że efektywne wdrożenie koncepcji zrównoważonego rozwoju, niezależnie, czy postrzeganej trójwymiarowo czy holistycznie (integrując aspekty środowiskowe, społeczne i gospodarcze), nie jest możliwe. Dlatego też, dążąc do społecznej równowagi rozwojowej, w pierwszej kolejności należy skoncentrować się na przywróceniu equilibrium w trzech fundamentalnych obszarach: nierówności dochodowych, na rynku pracy oraz nowych kategorii nierówności w zdrowiu.
Fragment Wprowadzenia