Monografia analizuje z perspektywy różnych regulacji prawnych problematykę ochrony osób trzecich w obrocie międzynarodowym.

Potrzeba ochrony osób trzecich na płaszczyźnie prawa prywatnego międzynarodowego jest coraz częściej dostrzegana przez legislatorów, w tym przez prawodawcę unijnego. Co więcej, niektóre instrumenty prawne stworzone z myślą o obrocie czysto krajowym mogą też zapewniać ochronę osoby trzeciej w sytuacjach o charakterze międzynarodowym.

Autorzy wywodzący się z pięciu państw dokonali oceny instrumentów przyjętych na płaszczyźnie prawa prywatnego międzynarodowego przez ustawodawców krajowych oraz – w przypadku państw członkowskich UE – przez prawodawcę unijnego.