Paryż nigdy nie ma końca

· ironiczna kronika z Paryża lat siedemdziesiątych, pełnego pisarzy, filmowców i szaleńców
· opowieść o perypetiach i rozterkach młodego człowieka, który w paryskim pokoju na poddaszu pisze pierwszą książkę.
· hołd dla Hemigwaya i jego dzieł pisanych pod dachami Paryża
Historia o młodzieńczym pobycie narratora w mieście, gdzie poznaje kręgi artystycznej bohemy i stara się dokładnie powtórzyć doświadczenia młodego Hemingwaya, który napisał w Ruchomym świecie, że był w Paryżu "bardzo biedny i bardzo szczęśliwy". Narrator wprost przeciwnie. Udaje mu się jednak napisać powieść i odkrywa, że rację miał John Ashbery pisząc: "gdy raz mieszkało się w Paryżu, nie można mieszkać potem nigdzie indziej, nawet w Paryżu".