Tytuł owej pieśni oznacza, że jest ona najwspanialsza, najwznioślejsza, przewyższająca wszystkie inne. Stała się wzorcem poezji uczuć, lecz odczytywana jest również jako alegoria miłości Boga i Jisraela. Prezentujemy tekst hebrajski Pieśni nad Pieśniami oraz dwa przekłady, a mianowicie przekład poetycki, pozostający blisko dosłownych znaczeń, i tłumaczenie aramejskiego targumu, który w słowach Pieśni odczytuje aluzje do dramatycznych dziejów Jisraela, a także wizję jego przyszłości. Uzupełniają je obszerne komentarze zaczerpnięte z tradycyjnych źródeł. Dynamika powstająca między przekładem a targumem staje się okazją do rozważań nad istotą języka religijnego, a w szczególności nad statusem poezji, która – przekraczając język potoczny i dyskursywny – wnika w wewnętrzne sfery Bosko-ludzkiej relacji oraz przekazuje treści i intuicje niedostępne żadnemu innemu językowi.