Plan finansowy jest dokumentem prognostycznym o  krótkoterminowym charakterze. Definiuje on roczne zamierzenia podmiotu publicznego, sprowadzone do sfery finansowej. W odniesieniu do wieloletniej prognozy finansowej, zamierzenia te rozszerzone są o sferę rzeczową. Rola i znaczenie prawidłowo skonstruowanego planu finansowego od kilku lat systematycznie rośnie. Wpływ na to mają specyficzne cechy, odróżniające sektor finansów publicznych od pozostałych uczestników wymiany rynkowej, oraz fakt, iż
stanowi uszczegółowienie planów dalekosiężnych, ograniczonych do roku budżetowego.

Publikacja przedstawia metodologię budowy rocznego planu działalności - planu finansowego. Ukazuje przy tym zasady obowiązujące przy jego konstrukcji w  różnych formach organizacyjnoprawnych podmiotów tworzących sektor finansów publicznych. Wskazuje także na różne, zgodne z obowiązującymi przepisami, możliwości dokonywania zmian w zatwierdzonym planie finansowym w trakcie jego rocznej realizacji.

W książce zostały również wskazane praktyczne możliwości zastosowania analizy planu finansowego, zarówno w zakresie wielkości planowanych, jak i faktycznie wykonanych, w celu poprawy jakości wykorzystania posiadanych zasobów finansowych. Rzetelność danych analitycznych zależy natomiast od danych źródłowych, koncentrujących się głównie na zapisach księgowych. Istotne staje się zatem prowadzenie ksiąg rachunkowych w sposób prawidłowy, zgodnie z przepisami prawa. Z tego też powodu identyfikacji i przedstawieniu poddano również zasady ewidencji zdarzeń i operacji gospodarczych na kontach księgowych.