Na pewno nowe odczytanie Harasymowicza jest potrzebne i oczekiwane – w zmienionych kontekstach, w innej perspektywie współczesnych języków humanistyki. Poszerza się więc spectrum pytań, które należy zadać tekstom poetyckim Harasymowicza. Ta książka, którą polecamy uwadze czytelników, zapewne przyczyni się do dokładniejszego poznania twórczości poety z Krakowa, nadrobienia braków lektury, rewizji utartych sądów, odrzucenia interpretacyjnych klisz, ale też ważne jest prześledzenie idei i form pokrewnych, miejsc wspólnych, kulturowych korespondencji – nie tylko literackich. Kilka przeświadczeń oraz zdań porządkujących wypowiedzianych w tym wprowadzeniu w poszczególnych artykułach zostaje systematycznie rozwiniętych i dopełnionych. Ważny jest udział młodych badaczy. Z satysfakcją odnotowujemy pokoleniową zmianę.