Książka opowiada językiem wolnym od naukowego slangu dzieje ziem polskich w starożytności (od III w. przed Chr. do jej schyłku), na tle wydarzeń mających wtedy miejsce w całej Europie. To pierwsza taka publikacja, jaka wyszła spod pióra archeologa. Autor traktuje dzieje ludów barbarzyńskich Europy Środkowej niezwykle osobiście, nie szczędząc ich opisowi ani emocji, ani często ironicznych komentarzy. Ta książka to autentyczna wojna wydana potocznemu przekonaniu o "niskim poziomie cywilizacyjnym" ludów mieszkających poza zasięgiem cywilizacji śródziemnomorskich. Jej przesłanie można streścić następującym zdanieni: to dorobek kultury Gotów, Wandalów, Bałtów, Burgundów, Celtów i Bastarnów legł u podstaw europejskiego dziedzictwa kulturowego.