Świadomy umysł w poszukiwaniu teorii fundamentalnej

Książka należy do najgłośniejszych publikacji z filozofii umysłu ostatnich kilkunastu lat. Przedmiotem analizy autora jest świadome przeżywanie – świadomość fenomenalna. Chalmers uważa, że dotąd badano świadomość tylko pod kątem „łatwych problemów”. Za łatwe zaś uznaje te, które można rozwiązać dzięki współczesnej nauce, czyli zagadnienia związane ze sposobem przetwarzania informacji, architekturą umysłu i innymi jego funkcjonalno-relacyjnymi własnościami. „Trudne problemy” pojawiają się natomiast wtedy, gdy próbuje się wyjaśnić owo nieusuwalne subiektywne poczucie, jak to jest być świadomym. Tu, zdaniem Chalmersa, nie pomoże nauka: na gruncie obecnie znanych koncepcji nie można zrozumieć, z czego wynika to poczucie i na czym polega. Sam więc bierze się za analizę i proponuje naturalistyczną teorię świadomego przeżywania oraz swego rodzaju antyredukcjonistyczny funkcjonalizm. Wykorzystuje przy tym swoją rozległą wiedzę naukową ze współczesnej fizyki, zwłaszcza mechaniki kwantowej, informacji czy sztucznej inteligencji.