Gdy zmarł wielki rabin Mosze z Kobrynia, zapytano jednego z jego uczniów: "Co dla twojego nauczyciela było najważniejsze?". Tamten namyślił się i odpowiedział: "To, czym właśnie się zajmował". Historia ta to dobry początek do lektury przygotowanej przez Zbigniewa Nosowskiego książki "Szare a piękne. Rekolekcje o codzienności"

Rozwiązywanie problemu z codziennością nie polega na zmianie tego, co robimy, lecz - jak to robimy. Istotną cechą codzienności jest to, że wydaje nam się, iż nie jesteśmy w niej wolni, że zmuszeni jesteśmy do wykonywania czynności, na które często nie mamy ochoty. Pozostajemy jednak wolni, jeśli chodzi o wybór naszego podejścia do tych czynności - także do tego, co przykre, wymagające i trudne. W chrześcijańskiej duchowości codzienności chodzi o odkrywanie, że Bóg naprawdę podtrzymuje świat w istnieniu, że On naprawdę jest podstawą wszystkiego, że "w Nim żyjemy, poruszamy się i jesteśmy". Nie chodzi o tworzenie iluzji, że wypicie herbaty otwiera nas na boskość. Nie chodzi o mydlenie oczu, że codzienność przestanie być szara i będzie kolorowa. Ona ma pozostać szara, a zarazem może być postrzegana jako piękna.