„Kiedy żyjesz z niewiernym mężczyzną, uczysz się polegać na wiernym Bogu.”



Ona wiedziała, że coś było nie tak, i to od dłuższego czasu...

Eunice cicho zamknęła drzwi do sypialni i uklękła przy łóżku.

Tonę, Boże. Nigdy nie czułam się taka samotna. Do kogo mam się zwrócić, Panie, jak nie do Ciebie? Dokąd ma się udać żona po pomoc, gdy jej małżeństwo się rozpada, a jej życie wymyka się spod kontroli? Komu mam zaufać w mojej trosce i niepokoju, Panie? Komu, jak nie Tobie?

Chwyciła poduszkę i przycisnęła mocno do ust tak, aby nie było słychać jej łkania...

OPINIE:

To powieść, która w niezwykle wnikliwy sposób pokazuje na zagrożenia pojawiające się w momencie, gdy powołanie do służby wchodzi w związek z ambicją budowania swojego królestwa na ziemi. Niezwykle żywe postacie, przejmujące dialogi, prawda i ciepło czynią tę książkę mądrą opowieścią o tym, co w życiu ważne i cenne.

W. Tasak

Fikcja literacka, która wydaje się, aż nazbyt prawdziwa. Uwielbiam w powieściach Francine ten niewyczuwalny zamiar sprowokowania czytelnika do przemyśleń. Czytasz przejmującą historię i nieświadomie zadajesz sobie pytanie "Co to ma wspólnego ze mną?". Szybko wyczujesz delikatnie zarysowaną linię pomiędzy bezkompromisową prawdą a chrześcijańską iluzją, którą sami tworzymy. Nie sądziłam, że któraś z powieści może pokonać trylogię "Znamię lwa", ale to się chyba udało, albo po prostu "Szofar zabrzmiał" dotyka naszych czasów i i nas samych...

E. Bogulak