Niniejsza książka jest moją kolejną monografią na temat sztuki islamu, po „Sztuce tureckiej", wydanej nakładem, Państwowego Wydawnictwa Naukowego w roku 1988, i „Sztuce perskiej", która ukazała się w Wydawnictwie DiG w roku 2002. W istocie chronologia tych opracowań powinna być odwrotna - od sztuki arabskiej, poprzez perską, aż po turecką. Przyjęty i zrealizowany kierunek wynikał z przekonania, że w poznawaniu i opisywaniu dzieł sztuki najważniejszą rolę odgrywa jednak autopsja.