"Z początku czytelnika może dziwić tak niezwykłe zestawienie całkowicie różnych postaci, jednak po bliższym przyjrzeniu się pracy trzeba uznać trafność tego wyboru, gdyż tomizm Garrigou-Lagrange był zdecydowanie polemiczny. Jego ujęcia rodziły się w dyskusji z autorami, których zaliczał do modernistów, i wobec tego niezwykle wyraziście jawi się w konfrontacji z filozoficznymi wizjami Teilharda, które stały na antypodach tomizmu, uprawianego przez Garrigou-Lagrange'a. Dlatego temat rozprawy uważam za trafny, a pomysł zaprezentowania niemal zupełnie nieznanego na polskim gruncie przedstawiciela tzw. tomizmu tradycyjnego (w wersji rzymskiej) za ważny dla historii filozofii. Garrigou-Langrange jest bowiem u nas znany wyłącznie z monumentalnego podręcznika teologii duchowości, którą uprawiał z racji przydzielonej mu w Angelicum katedry, jednak - jak się wydaje - jego główne zainteresowania i pasje polemiczne skupiały się wokół podstawowych zagadnień filozoficznych: prawdy, substancji, przyczyny."
Z recenzji Prof.dr.hab.Artura Andrzejuka