Wiersze z Marcówki to zapis doznań, medytacji i olśnień przeżytych z dala od ludzi, w samotności i ciszy, dzięki której odnaleźć można utracony spokój, usłyszeć własne myśli i to, co mają do powiedzenia góry i trawy, drzewa i obłoki, wiatr poruszający skrzypiącymi okiennicami pustego domu i mgła wypełniająca las.