Choć od dziesiątków lat ludzkość straszona jest przerażającymi doniesieniami o śmiercionośnych wirusach polio, odry, świńskiej grypy, ptasiej grypy, choroby szalonych krów, SARS, AIDS czy SARS-CoV-2, mało kto zdaje sobie sprawę, że z naukowego punktu widzenia nigdy nie dowiedziono ani chorobotwórczego, ani śmiercionośnego charakteru rzekomych zarazków, ani nawet ich istnienia. Medycyna już dawno zrezygnowała z poszukiwania bezpośrednich dowodów na istnienie wirusów, poprzestając na „dowodach” pośrednich, opartych na testach na obecność przeciwciał lub testach PCR. Jednak, jak zauważa wielu badaczy, te pośrednie metody nie są niczym więcej, jak tylko wróżeniem z fusów, a cząsteczki identyfikowane jako wirusy mogą równie dobrze być produkowane przez same komórki pod wpływem rozmaitych czynników.
Książka ta ma za zadanie skierować dyskusję o wirusach jako przyczynach chorób na właściwą drogę naukowej i obiektywnej analizy faktów. Nie chodzi o to, aby wykazać, że nie istnieją choroby określane jako COVID-19, SARS czy AIDS. Nikt nie wątpi, że ludzie chorują. Jednak zasadnicze pytanie brzmi: co naprawdę jest przyczyną tych chorób? Jakie są dowody na to, że wywołują je wirusy? Jaka jest rola innych przyczyn, takich jak toksyczne leki, pestycydy, metale ciężkie oraz inne czynniki, które poważnie uszkadzają układ odpornościowy?
Autorzy Wirusomanii powołują się na wielu wybitnych badaczy, takich jak laureaci Nagrody Nobla Kary Mullis i Barbara McClintock czy pionier mikrobiologii René Dubos, opierając wszystkie swoje tezy na fachowej literaturze. Poruszana przez nich problematyka ma znaczenie nie tylko medyczne, ale również poznawcze i społeczne, gdyż, jak mówi John Abramson z Harvard Medical School: „Należy przede wszystkim pozbyć się iluzji i zrozumieć, że podstawowym celem nowoczesnych, na wskroś skomercjalizowanych nauk medycznych, nie jest maksymalizacja zdrowia pacjentów, lecz maksymalizacja zysków“.
Dr med. Claus Köhnlein jest lekarzem specjalistą chorób wewnętrznych i medycyny sportowej. Studiował wydziale onkologicznym uniwersytetu w Kilonii. Od 1993 r. prowadzi własną praktykę lekarską, w której leczy m.in. pacjentów cierpiących na zapalenie wątroby i AIDS, sceptycznych wobec terapii antywirusowych. Razem z P. Duesbergiem i D. Rasnickiem opublikował artykuł The Chemical Bases of the Various AIDS Epidemics, kanoniczny tekst dziedzinie badań nad  AIDS. Był współautorem wydanej w 2010 r. głośnej pracy na temat przyszłości onkologii: Die Zukunft der Krebsmedizin. Klassische und ganzheitliche Therapien, Impfungen und Krebsgene: Was ist Fakt und was Fiktion? W marcu 2020 r. udzielił wywiadu dotyczącego fatalnych skutków błędnych terapii stosowanych przy leczeniu COVID-19, który na kanale youtube miał w krótkim czasie ponad 1,3 mln wyświetleń.
Torsten Engelbrecht mieszka i pracuje w Hamburgu jako niezależny dziennikarz specjalizujący się w tematyce medycznej. Ukończył ekonomię na hamburskim uniwersytecie. W latach 2000-2003 był członkiem zespołu redakcyjnego „Financial Times Deutschland“ odpowiedzialnym za tematykę gospodarczą i finansową. Jako niezależny dziennikarz pisał  dla wielu najważniejszych niemieckich pism, takich jak: „Süddeutsche Zeitung“, „Neue Zürcher Zeitung“, „Neue Zürcher Zeitung am Sonntag“, „OffGuardian“, „Medical Hypotheses“, „Frankfurter Allgemeine Sonntagszeitung“, „Welt am Sonntag“, „Die Bank“. W 2009 r. został laureatem Nagrody Mediów Alternatywnych.