Zagadnienie wrogości w relacjach politycznych rzadko staje się przedmiotem analiz naukowych. To może dziwić. Sam termin i pojęcia bliskoznaczne są nadzwyczaj często stosowane przy opisie zjawisk politycznych. Komunikaty opisujące politykę pełne są metafor batalistycznych. Tym niemniej istniejący stan wiedzy politologicznej dotyczącej statusu podmiotów wrogich, relacji wrogich i zachowań wrogich pozostawia duży niedosyt. Brak jest – jak na razie – opracowań, które w holistyczny sposób ujmowałyby zjawisko wrogości. Stąd
też pojawił się pomysł, aby ten deficyt, przynajmniej częściowo, zredukować.
Problem ten wydaje się bowiem bardzo ważny dla analiz politologicznych.
Fragment Wstępu