Książka stanowi efekt pracy dziesięciorga autorów, wykonawców programu badawczego poświęconego wykładni konstytucji i realizowanego na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego w latach 2009-2013.

Przedmiotem publikacji są:
- inspiracje dla teorii i praktyki interpretacji ustawy zasadniczej w Polsce. Obejmują one rzeczywiste korzenie współczesnych stanowisk teoretycznych i rozwiązań instytucjonalnych, a także idee tylko pośrednio stanowiące punkt odniesienia dla szczegółowych rozważań;
- bogaty i różnorodny zbiór prac teoretycznych rekonstruujących sposoby wykładni konstytucji w Polsce oraz ukazujących tzw. normatywne koncepcje wykładni ustawy zasadniczej. Są to stanowiska przedstawiane w obrębie szeroko rozumianej teorii prawa, a także te, które zostały sformułowane przez autorów reprezentujących naukę prawa konstytucyjnego;
- praktyka orzecznicza Trybunału Konstytucyjnego analizowana pod kątem standardów (wzorców) stosowania przepisów konstytucji, a także uzasadniania orzeczeń sądu konstytucyjnego. Empiryczne badania praktyki, stanowiące kluczowy składnik książki, wskazują rodzaje argumentów wykorzystywanych w orzecznictwie TK, a także różnice między orzekaniem na podstawie ustawy zasadniczej a - z drugiej strony - przepisów ustaw zwykłych. Sposoby rozumowania sędziów Trybunału ujawnia też analiza sposobów użycia określonych słów i wyrażeń w uzasadnieniach orzeczeń.

Autorzy prezentują stan wiedzy na temat zasad i sposobów wykładni ustawy zasadniczej. Opisowi dorobku polskich nauk prawnych towarzyszy nadzieja, że książka stanie się punktem wyjścia do dalszych prac teoretycznych i empirycznych nad stosowaniem konstytucji, a także do sformułowania normatywnych koncepcji wykładni konstytucji.