Dzieło to zostało napisane przez krakowskiego archiprezbitera ks. Hieronima Powodowskiego na początku XVII wieku w czasach zagrożenia herezją protestantyzmu, ale też stanowiąc odpowiedź na wątpliwości wielu katolików czym w istocie jest Msza święta, jakie są jej cele i jak chrześcijanin powinien przeżywać Najświętszą Ofiarę. Te pytania pozostają aktualne również teraz, a zatem w czasach, gdy zanika w Kościele wiara w rzeczywistą obecność Ciała i Krwi pod postaciami chleba i wina. Ks. Hieronim Powodowski: „Pan Jezus Chrystus to Swoje kapłaństwo i ofiarowanie, które po Prawicy Boga niewidocznie sprawuje, tu w wojującym jeszcze Kościele wykonuje przez kapłanów śmiertelnych, którym przy Ostatniej Wieczerzy rozkazał, aby tę oto Ofiarę pod postaciami chleba i wina odprawiali, aż do przyjścia Swojego, to znaczy, że do końca świata”. Z wprowadzenia Redaktora: „Wszechobecne nadużycia, których dopuszczają się nawet biskupi, używanie słabej jakości szat liturgicznych, dowolne modyfikowanie świętych czynności, upraszczanie obrzędów ze względu na człowieka, aż wreszcie redukowanie wszelkich znaków wskazujących na misterium Najświętszej Ofiary sprawiają, że już nie tylko wierni świeccy, ale także sami kapłani zadają sobie pytanie: »Czym jest Msza Święta?«”.