Algebra bezgranicznej sprawiedliwości to zbiór żarliwych esejów o antyglobali-stycznym, antyamerykańskim wydźwięku. Arundhati Roy krytykuje w nich m.in. imperialistyczną politykę prowadzoną przez kraje Zachodu w Trzecim Świecie. Podejmuje także problem wielkich złudzeń dotyczących rozwoju Indii: powstawania olbrzymich zapór wodnych, które miały wprowadzić ten bezkresny subkontynent w nową epokę — lecz tylko spowodowały wysiedlenie milionów mieszkańców i nieodwracalną dewastację środowiska — oraz indyjskich podziemnych prób jądrowych. Autorka ukazuje też krwawe oblicze ekstremistycznego nacjonalizmu hinduskiego. Jej naznaczone ogniem szkice mówią o postawionym na głowie społeczeństwie, w którym życie wielu poświęca się dla wygody nielicznych.