Gawłowski zarzeka się, że tylko rysuje, a lepsi od niego tworzą dzieła, które dają do myślenia. Ale trudno spotkać drugiego artystę, który by tak umiejętnie i przewrotnie wystawiał na pośmiewisko nasze umysłowe nawyki. To nie przypadek – Gawłowski jest nieprzeciętnie oczytany. Przy tym świetnie gawędzi, co widać na każdym jego rysunku.

Jacek Gawłowski (ur. 1957) studiował w warszawskiej ASP u Teresy Pągowskiej oraz Henryka Tomaszewskiego. Publikował swoje rysunki m.in. w „Zwierciadle” (debiut w 1972), „Szpilkach”, „Warsaw Voice”, „Tygodniku Literackim” oraz od 1990 roku w „Gazecie Wyborczej”. Laureat Nagrody Młodych im. Henryka Grunwalda oraz Nagrody im. Eryka Lipińskiego. Osobną dziedzinę jego twórczości stanowią krótkie komiksy inspirowane nastrojem czarnych kryminałów. Ilustrował wiele książek, a niniejsza pokazuje całe spektrum jego twórczości.