Henryk Sławik, Ślązak, w czasie II wojny światowej jako przedstawiciel Rządu Rzeczypospolitej Polski na Wychodźstwie otoczył na Węgrzech wzorową opieką dziesiątki tysięcy polskich uchodźców. Nie opuścił ich również po zajęciu w marcu 1944 roku Wegier przez Niemców, choć otrzymał szwajcarskie wizy dla siebie, żony i córki i był namawiany do wyjazdu. Ten wielkiej miary moralnej Człowiek uratował życie - według Yad Vashem - ponad pięciu tysiącom polskich Żydów, stając się jednym z największych "Sprawiedliwych wśród Narodów Świata". Nie zawahał się też oddać swego życia za węgierskiego przyjaciela i urzędowego partnera - Józsefa Antalla seniora.
Po wojnie komunistyczne władze skazały Henryka Sławika na zapomnienie. Długie milczenie przerwał w 2003 roku Grzegorz Łubczyk książką "Polski Wallenberg. Rzecz o Henryku Sławiku".
W niniejszej książce Autor prezentuje biografię Henryka Sławika, wciąż dopełnianą i wzbogacaną przez nowe świadectwa i dokumenty. Relacjonuje też swoje wielostronne zabiegi, aby jego życie i czyny utrwalić w świadomości Polaków, Wegrów i mieszkańców różnych krajów świata, a jego postać wprowadzić do Panteonu Największych Polaków XX wieku.
Tytuł książki podyktowało niezwykłe życie i męczeńska śmierć Henryka Sławika w niemieckim obozie zagłady w Mauthausen (1944) - bohatera trzech narodów: polskiego, węgierskiego, żydowskiego.