Książka ta poświęcona jest greckim uchodźcom politycznym, ludziom ewakuowanym w latach 1946-1949 z obszarów objętych wojną domową w Grecji i przesiedlonym do Polski oraz innych krajów Europy Środkowowschodniej. Po długim czasie powrócili oni do rodzinnego kraju i zaczęli nowe życie. Dla jednych był to powrót w dosłownym sensie, dla innych przyjazd do niepamiętanego miejsca urodzenia, a dla innych do wyobrażonej ojczyzny ojców i dziadów. Zmienili się przez lata pobytu na obcej ziemi repatrianci, zmieniła się też rodzinna ziemia. Musieli się od nowa adaptować w - z założenia swojskim, a w praktyce w znacznym stopniu obcym - środowisku społecznym ojczyzny. Ekspatriacja, przesiedlenie, długie mieszkanie w obcym kulturowo środowisku społecznym, a następnie powrót, nie mogą pozostawać bez wpływu na kształtowanie się tożsamości bohaterów tej książki.