Książka obrazkowa. Leksykon tom 1 zawierał omówienie stu czterdziestu czterech utworów, które ukazały się na przestrzeni stu pięćdziesięciu lat (od Struwwelpetera Heinricha Hoffmanna z 1845 po My Map Book Sary Fanelli i Warum? Nikolaia Popova z 1995 roku) i w tej postaci prezentował dzieje książki obrazkowej jako formy sztuki, narzędzia edukacyjnego i przedmiotu służącego rozrywce głównie młodych czytelników. Tom 2 leksykonu zawiera omówienie takiej samej liczby książek, wydanych jednak na przestrzeni zaledwie dwudziestu lat (pomiędzy 1996 a 2016 rokiem) i prezentuje to, co moglibyśmy nazwać współczesnością książki obrazkowej. Swoista nierównowaga wynika stąd, iż u schyłku XX wieku zarówno badacze twórczości dla dzieci, jak i jej twórcy, wydawcy oraz krytycy zaczęli zwracać coraz większą uwagę na utwory, w których mamy do czynienia z ikonotekstem: przekazach opartych na najrozmaitszych interakcjach zachodzących pomiędzy słowem i obrazem. Podobnie jak w pierwszym tomie, każdy utwór opisywany jest na szerokim tle przemian kulturowych. Autorki i autorzy haseł zwracają uwagę także na problemy, z jakimi mierzą się współczesne społeczeństwa, i na sposoby mówienia o tych problemach w utworach, które na pozór przeznaczone zostały dla najmłodszych czytelników, w rzeczywistości jednak adresowane są do odbiorców w każdym wieku i nie cofają się przed podejmowaniem tematów poważnych, kontrowersyjnych lub drażliwych.