Książkę Media jako przestrzenie muzyki postrzegam jako ważną, potrzebną i wartościową. Wypełnia ona swoistą białą plamę w obszarze badań nad społeczno-kulturowymi aspektami funkcjonowania muzyki. Jej wartość stanowi sam jej przedmiot ‒ muzyka, rzadko eksplorowana w dyskursie naukowym. O bogactwie recenzowanej monografii świadczy wielość perspektyw i paradygmatów naukowych prezentowanych przez autorów zaproszonych do wspólnego namysłu nad kondycją muzyki we współczesnym krajobrazie kulturowym i medialnym. Owa wielość spojrzenia sprawia, że prezentowany obraz staje się możliwie pełny i barwny, choć nie rości sobie prawa do wyczerpywalności. W wielu wymiarach wydaje się jedynie podawać w wątpliwość, prowokować, inicjować dyskusję, przekonywać do tak właściwego chociażby dla muzyki rockowej bycia w kontrze, i ten właśnie wymiar uznaję za szczególnie cenny.

Jestem przekonana, że po lekturze tej książkinawet muzyczni malkontenci przekonają się, że o muzyce można pisać naukowo, a sprowadzanie muzyki per se do poziomu trywialnej i banalnej formy rozrywki jest nieuprawnionym uogólnieniem. Żywię przekonanie, że jakość namysłu nad muzyką stanowi doskonały probierz kondycji kultury w ogóle, zachęcam zatem czytelników do wspólnej refleksji i pochylenia się nad nią.

prof. Magdalena Szpunar