Publikacja analizuje formę zbrojną określaną przez współczesnych jako pospolite ruszenie lub służba ziemska poprzez pryzmat prawa, które kształtowały zasady dyscyplinarne i organizacyjne. W książce skupiono się na reformach prawno-organizacyjnych pospolitego ruszenia, które miały miejsce m.in. w latach 1509, 1534-1535, 1537, 1566, 1620 - 1621. Praca ma charakter problemowo-chronologiczny. Książka składa się z pięciu rozdziałów z wydzielonymi podrozdziałami. Początek pracy to skupienie się na powstaniu prawa wojskowego w Koronie, w szczególności charakteryzuje prawo wojenne, następnie skupia się na reformach z lat 1509 i 1537. Rozdział drugi analizuje służbę ziemską funkcjonującą w latach WKsL. Trzeci rozdział dotyczy prób zreformowania pospolitego ruszenia, co udało się zrealizować w 1621 r. Ostatnia część pracy poświęcona jest przemianom zachodzącym w pospolitym ruszeniu pod koniec XVI i w 1 poł. XVII stulecia. Ukazana została praktyka działania sądów pospolitego ruszenia, a również postępowanie szlachty, która przed wyprawą zawierała umowy cywilnoprawne dotyczące zastępstwa podczas ekspedycji.