Tytułowa plecionka symbolizuje Górny Śląsk. Jej miąższ, niczym skarby śląskiej ziemi, niczym prawe serca starzyków i starek, opow i omow, ukrywa się głęboko pod twardą skórką. Kiedy skruszysz twardą skórkę, to dotrzesz do ciepłego i delikatnego wnętrza.

Plecionka to zapach i smak szczęśliwego dzieciństwa. To wieczność i przemijanie.

Akcja Plecionki rozpoczyna się w XIX-wiecznym Załężu – wówczas samodzielnej gminie, a obecnie jednej z najstarszych dzielnic Katowic. Po drodze „plecionka” rozpada się na dwie części, z których jedna przypada Polsce, a druga Niemcom. Jakimś cudem znikają wówczas Górnoślązacy; w części polskiej są sami Polacy, a w niemieckiej – Niemcy.

W tym miejscu można by zapytać: czy potrzebna była jeszcze jedna książka na ten temat?

Moim zdaniem tak, ponieważ w żadnej z dostępnych publikacji nie natknąłem się na rzetelny opis losów Górnoślązaków, którzy, nie bacząc na zachodzące zmiany, nigdy nie opuścili swej małej ojczyzny zwanej hajmatem. Na owe zmiany prości ludzie nie mieli większego wpływu, więc za każdym razem musieli szukać nowego sposobu na przeżycie. Jednak to, co w danej sytuacji było optymalne, często po zmianie okazywało się chybione. Ostatnie słowo należało bowiem do zwycięzców, to oni decydowali, kto ma na Górnym Śląsku pozostać, a kto musi go opuścić.