Ida, Paraskewia i Maja to trzy kobiety z tej samej rodziny, które będą musiały stawić czoła udrękom ludzkiej kondycji. Przede wszystkim Ida, która po wypadku samochodowym w środku nocy znajduje schronienie u starszej pary. Blisko ich domu odkrywa stodołę, która służy jako umieralnia dla chorych zwierząt. Zaczyna więc rozmyślać nad swoim nieuniknionym końcem. Jej matka, Paraskewia, inaczej Parka, jest Ukrainką wygnaną do Polski.

Jej mąż niedawno umarł, pada śnieg, ich dom jest odcięty od świata. Kilka dni zajmuje jej nakreślenie na zboczu góry wielkimi literami wiadomości dla tych, którzy znajdują się niżej: “Petro nie żyje!”. Robiąc to, w myślach odwija etapami wątek swojego istnienia.

Wreszcie Maja, jedyna córka Idy, przebywa w Malezji ze swoim jedenastoletnim synem. Ma przygotować przewodnik turystyczny, ale ta podróż jest także ucieczką, by spróbować zapomnieć o głębokiej wewnętrznej ranie.