Inspiracją do napisania tej książki było wydanie w 2008 r. Monografii Rogoźnicy nad Krzną oraz zainteresowanie mieszkańców Rogoźniczki dziejami ich miejscowości. Atrakcyjne położenie Brześcia i ziemi brzeskiej na skrzyżowaniu dróg lądowych i wodnych łączących Litwę z zachodem i południem oraz objęcie go w 1434r. ogólnymi przywilejami ziemskimi, wpłynęło na rozdawnictwo dóbr przez wielkich książąt litewskich. W tym czasie wzdłuż nadgranicznych rzek, m.in. Złotej Krzywuli i Liwca rozlokowano najwięcej wsi drobnoszlacheckich. Zagrożone rubieże państwa celowo zasiedlano drobną szlachtą, powierzając jej obowiązek obrony granic. Ciekawa historia wsi szlacheckiej Rogoźnicy Małej – należącej do dóbr Bialszczyzny w powiecie brzeskim, województwie trockim Wielkiego Księstwa Litewskiego, zasiedlonej na lewym brzegu Złotej Krzywuli, przy dawnej granicy Korony i Litwy, podobnie jak Krzymowskich, Sokula, Krasnej, Sitnika czy Swór – wzbudzała wielkie zainteresowanie mieszkańców tej części Podlasia Południowego.