Przedmiotem rozważań jest proces przeobrażeń systemu rządowej koordynacji europejskiej, które dokonały się w Polsce na tle zmiany uwarunkowań procesów integracyjnych. Istota rozważań autora polega na ukazaniu wspomnianych przeobrażeń systemowych jako rezultatu trudnej i wymagającej drogi przechodzenia od filozofii dostosowania do filozofii maksymalnego wykorzystania nowych możliwości w ramach aktywnego członkostwa w Unii Europejskiej. Przedmiot badawczy został bowiem usytuowany w perspektywie historycznej obejmującej okres od aplikacji o członkostwo do polskiej prezydencji w Radzie UE.