Książka zbiorowa o poezji Andrzeja Szuby chodziła za nami od dawna. Zrodziła się jako projekt interpretacyjny, w którym głos zasadniczy został oddany młodym badaczom i krytykom literackim. To oni, wolni od wcześniejszych sądów o liryce autora Postscriptów, zaproponowali lekturę znacznie pełniejszą niż dotąd. Andrzej Szuba – pozbawiony w nowych odczytaniach swojego generacyjnego miejsca – został przedstawiony jako poeta głęboko metafizyczny i intelektualny. Jak gdyby za stanowiskiem Heideggera, że „wszelka poezja jest myślą”.

Od Redaktorów