Jaka jest natura Imienia Bożego i jego różne postacie, które przez wieki dane zostały ludziom?

O książce:
Prawo do posiadania własnego imienia jest czymś naturalnym i nadprzyrodzonym – odgrywa w życiu OSOBY tak doniosłą rolę, że należy bliżej przyjrzeć się temu zagadnieniu, a zwłaszcza procesowi wyboru i posiadania. Imię możemy nazwać nosicielem etymologicznych treści udzielających właścicielowi światła w znaku, posłaniu i zawołaniu. Używanie imienia to wchodzenie w silne i głębokie relacje, to dotykanie czyjegoś wnętrza, możliwość poczucia czyjejś energii czy ducha partycypowanej osoby. Imię jest centrum osoby, gdzie skupiają się myśli i uczucia, jest to centrum całej energii życiowej. Wymawianie imienia jest pewnego rodzaju sposobem wchodzenia w relację z niewidzialną strukturą „piramidy osoby”. To właśnie przez Objawienie imienia Boga, przez partycypację w Jego Obrazie i podobieństwie zostaje otwarte źródło do niebiańskiego bóstwa, ducha i miłości, gdzie czerpie swoją moc i życie.

Poznanie struktury imienia jest wyzwaniem dla zrozumienia osoby, ale osoba jest wyzwaniem dla poznania zachodzących relacji. Szczególnie imię Boga od zawsze fascynowało ludzi. Wzbudzało podziw swoją wielkością i doskonałością. Tak jak piramidy egipskie we swoim wnętrzu kryły osobę, tak piramida imienia stanowi swoistą budowlę zawierającą w sobie strukturę osoby, jej „JA”. Objawiane imię Boga to jakby obraz wnętrza osoby w jej najgłębszej tajemnicy, nieuchwytnej dla zewnętrznej obserwacji. Pomimo przekazu poprzez Objawienie, zapisywanie ludzką ręką i wnoszonych korekt, przetrwało tysiące lat.