Współczesne czasy są wręcz przesycone specjalistami od wychowania. W praktyce każdy zabiera glos w kwestiach: jak wychowywać, na co zwrócić uwagę, jakie narzędzia wychowawcze wykorzystać w procesie kształtowania dzieci czy młodzieży. W konsekwencji, pojawia się ogromny zamęt, bowiem wychowanie staje się intuicyjnym eksperymentowaniem na człowieku. W ten swoisty nurt dyskusji nad wychowaniem wpisują się także poradniki i książki osób, którzy teoretycznie analizują niełatwy proces wspierania człowieka w jego dojrzewaniu osobowościowym. A przecież wychowanie ma być konkretnym, fachowym, pełnym dobroci i miłości towarzyszeniem wychowankowi.

(...). W powyższym kontekście, niniejsza książka autorstwa ks. dra Piotra Studnickiego wpisuje się jako cenny głos fachowca, który analizując nauczanie Kościoła wskazuje na priorytety w wychowaniu. Nie ma wątpliwości, iż jest to tekst „nieprzegadany”, bez zbędnych dygresji. W dobie „słowotoku pedagogicznego”, obszernych rozpraw, które nieraz zamazują prawdziwy obraz opisywanych zjawisk, w niniejszej książce można odnaleźć konkret.

(...). Jest to książka przeznaczona nie tylko dla pedagogów, socjologów czy psychologów, ale dla wszystkich, dla których problematyka samowychowania jest ważna. Do tekstu powinni jednak sięgnąć przede wszystkim sami nauczyciele i rodzice, którzy w wielu przypadkach nie zdają sobie sprawy z istoty i potrzeby formacji i autoformacji, a także wychowania do wartości duchowych.
Ks. prof. Janusz Mastalski
(ze wstępu)