Wydarzenia w środowisku globalnym potwierdzają, że interakcje dotyczące kryzysów i konfliktów – stanowiących zagrożenie mniejsze niż przed zmianą systemową, lecz liczniejszych i trudniejszych do opanowania, a poprzez to bardziej dolegliwych w świecie współzależności – stanowią trwały element jego relacji. Dezorientacja i zaskoczenie środowisk politycznych wybuchem Arabskiej Wiosny – podobnie jak niegdyś upadkiem dominium sowieckiego – dowodzą konieczności poszukiwania narzędzi umożliwiających rozpoznawanie uwarunkowań ich występowania oraz prognozowania przebiegu. Książka będąca pierwszą częścią komplementarnego opracowania prezentuje kategorię ich analizy poprzez czynniki endo- i egzogenne. Jego erudycyjny charakter podkreślany przez recenzentów wskazuje wagę argumentacji na rzecz postrzegania kryzysów i konfliktów w aspektach tej kategorii. Ukazuje możliwości badania pełnego ich spektrum, otwierającego drogę do wymagalnego, adekwatnego czasowo i jakościowo reagowania.