Przedmiotem badań są funkcjonujące na polskim przedmurzu do połowy XV do końca XVII w. fortyfikacje stałe, zarówno te, które odgrywały rolę w państwowym bądź regionalnym systemie obrony, jak i te, które służyły li tylko ochronie osadnictwa, broniąc miast, siedzib feudalnych, nawet wsi, a także fortyfikacje o charakterze refugialnym, służące za miejsce schronienia okolicznej ludności.