Książka „Od poezji do teologii. Perija tirumoli Tirumangejjalwara na tle tamilskiej myśli śriwisznuickiej” przedstawia wizję boga i jego relacji z duszami, jaka się wyłania z analizy hymnów Tirumangejjalwara. Tirumangejjalwar to poeta tamilski żyjący w VIII lub IX w., który w swoich utworach sławił boga Wisznu. Za jego najważniejsze dzieło uchodzi Perija tirumoli, zbiór 108 hymnów, które późniejsza tradycja śriwisznuicka uznała za teksty święte, a ich twórcę za świętego-mistyka. Poeta ukazuje w nich ukochanego boga i miejsca, w których się on przejawia. Nawiązuje przy tym do licznych mitów znanych sanskryckiej literaturze epickiej, jak i do konwencji klasycznej poezji tamilskiej. Jego postawa wyraża ideę bhakti – pobożnego oddania się w służbę Wisznu, którego łaskawość gwarantuje wyzwolenie.
Poglądy i przekonania religijne Tirumangejjalwar wyrażone w formie poetyckiej autor omawia się w kontekście doktryny teologicznej śriwisznuizmu, dominującej na Południu Indii hinduskiej tradycji związanej z kultem Wisznu. Interpretacji strof Perija tirumoli, jak i odniesień do myśli śriwisznuickiej autor dokonuje w oparciu o oryginalne teksty źródłowe w języku tamilskim.
Praca skupia się przede wszystkim na aspekcie teologicznym Perija tirumoli, pozostawiając niekiedy wartości literackie tego dzieła na drugim planie. Stąd zamieszczone w niej przekłady z oryginału tamilskiego nie mają charakteru literackiego, a jedynie filologiczny, w miarę możliwości oddający dosłowne znaczenie tekstu.