Osiem lat temu wzięli szturmem warszawską scenę niezależną. Z marszu zyskali miano pary dziwaków – zajęci ratowaniem świata przed konsumpcyjnym szaleństwem, śpiewali po angielsku, grali na instrumentach, którymi nie posługiwali się zresztą z wirtuozerią, dawali koncerty w ogródkach, na chodnikach i dużych salach koncertowych, uwodząc publiczność radosną żywiołowością i entuzjazmem. Szybko stali się pionierami rozrastającej się w Polsce sceny indie folkowej. Sprzedają płyty na całym świecie - poza Niemcami, w których grają równie często, co w Polsce - ich muzyka jest popularna w tak różnych miejscach, jak Brazylia i Islandia. Ich nowy album to dzieło najbardziej dopracowane, najciekawsze muzycznie i najdojrzalsze tekstowo. Eklektyczne, taneczne i zdecydowanie bardziej elektroniczne niż poprzednie. Nagrali album, który ma szansę stać się manifestem trzydziestoparolatków. Jaki jest sposób Pauli i Karola na pisanie osobistych i ponadczasowych piosenek? „Dla nas podstawą jest przyjaźń, bycie jak najbliżej siebie, szczególnie w trudnych momentach, ponieważ wtedy piosenki stają się częścią naszego życia. Tak samo ważne są dla nas pisanie i komponowanie, jak wspólna rozmowa przy kolacji” – mówią zgodnie.

Lista utworów:
1. Rocky
2. Heart is a force
3. My friends
4. Calling sun
5. Lost but not forgotten
6. Our town
7. Lucky man
8. Check me out
9. Bright lights
10. Safe for now