1945. Nie koniec, nie początek Księga pamięci miasta, którego już nie ma

W powszechnej świadomości II wojna światowa skończyła się w 1945 roku. Choć powinien być to czas euforii, dla Żydów i Żydówek zmagających się ze stratą oraz osamotnieniem to przede wszystkim moment podejmowania decyzji – co dalej?

Czym był ten moment dla ocalałych? Jak dawali sobie radę w pierwszych powojennych latach, jakie decyzje podejmowali? Pokazujemy tamten czas z perspektywy polskich Żydów. Ci, którzy przeżyli, zostali pozbawieni niemal wszystkiego – swoich bliskich, społeczności, domu, poczucia sensu życia. Ale dla każdego z ocalałych, jakkolwiek był zrozpaczony, wycieńczony, oniemiały i przepełniony strachem, koniec wojny oznaczał, że oto musi wymyśleć i zbudować swoje życie na nowo.

Inspirowana wystawą w muzeum POLIN publikacja, to zbiór esejów autorstwa Łukasza Bertrama, Anny Bikont, Marka Bieńczyka, Jana Borowicza, Konstantego Geberta, Jana Tomasza Grossa, Atiny Grossmann, Elżbiety Janickiej, Kamila Kijka, Andrzeja Ledera, Piotra Osęki, Krzysztofa Persaka, Katarzyny Person, Roni Schlesinger, Zuzanny Schnepf-Kołacz, Aliny Skibińskiej, Joanny Tokarskiej-Bakir i Yechiela Weizmana.