Tematem książki jest wiedza na temat emocji, jaką konstruują ludzie, aby zrozumieć emocje zarówno swoje, jak i innych ludzi. Pozycja ta jest próbą udzielenia odpowiedzi na laickie z punktu widzenia nauki pytania dotyczące natury emocji, takie jak: „Jak płaczą żaby?”, „Kiedy gniew jest słuszny, a smutek uroczy?”, „Czy łzy wzruszenia to ryzyko podtopienia?”. Myślą przewodnią jest opis aspektu formalnego i strukturalnego potocznego rozumienia emocji oraz zdiagnozowanie jego funkcji i wartości operacyjnej. W pierwszej części Autorka zajmuje się kolejno: oddzieleniem teorii emocji ludowych od potocznych, porównaniem teorii naukowych i laickich, opisem treści, modeli rozumienia oraz konsekwencji potocznych teorii. W części drugiej przedstawia udział formacji prototypowej w kształtowaniu leksykonu emocji. Części trzecia poświęcona została emotywnemu znaczeniu emocji podstawowych i złożonych, międzynarodowym porównaniom w tym zakresie oraz symbolizmowi fonetycznemu. Czwarta część dotyczy konsekwencji złożoności emocjonalnej egzemplifikowanej w teorii aleksytymii oraz koncepcji złożoności integratywnej.