Historyczną panoramę dziejów rozumienia Bożej chwały i Bożego piękna rozpoczyna Balthasar od przedstawienia estetyki teologicznej w ujęciu największych teologów starożytności i średniowiecza (Ireneusz, Augustyn, Dionizy Areopagita, Anzelm z Canterbury, Bonawentura) w pierwszej części tomu. Prezentacja ta znajduje swój dalszy ciąg w części drugiej, gdzie autor stara się "wyłowić elementy estetyki chrześcijańskiej" z dzieł takich pisarzy, jak Dante, Jan od Krzyża, Pascal, Hamann, Sołowiow, Hopkins i Peguy.