Ta książka jest nie tylko świadectwem widzenia i przeżywania obrazów Tadeusza Boruty. Dając wyraz estetycznej przyjemności oraz zachwycającemu współodczuwaniu sensu malarskiego, prowadzi do kontemplacji teologicznych treści i olśnień ewokowanych przez dzieło wybitnego malarza. Przede wszystkim - do kontemplacji upodobnienia ciała ludzkiego do Bożego Ciała. Za pośrednictwem obrazu bowiem - jak napisał św. Jan Damasceński - rozpatrujemy cielesne kształty Chrystusa, Jego cuda, Jego mękę - kontemplacja ta uświęca nasz wzrok, a przez to nasza duszę. Uważamy się za szczęśliwych i wielbimy ten obraz, wznosząc się, w miarę możliwości, przez kontemplację cielesną do kontemplacji duchowej.